انکوباتور یا مراکز رشد‌ در پروسه استارت آپ کانادا چیست؟

ایجاد سرمایه گذاری های جدید تلاشی نامشخص است، که در آن کارآفرینان به دنبال ساخت آثار جدید میباشند. به منظور حمایت از کارآفرینان در این چالش، برنامه های شتاب دهنده یا انکوباتور در حال ایجاد و ارائه کارآفرینان با تعدادی از منابع با هدف افزایش شانس بقا می باشد. اولین شتاب دهنده یا انکوباتور در ابتدا در بوستون و سیلیکون ولی در ۲۰۰۵ توسط پل گراهام، کارآفرین سابق به سرمایه گذار angel  تبدیل شد. انکوباتور یا شتاب دهنده دوم (تک استارز) در سال ۲۰۰۷ در بولدر توسط براد تشکیل شد. فلد و دیوید کوهن، با هدف ترویج توسعه محلی در منطقه خود در حالی که حمایت از استارتاپ ها به شیوه ای فعال تر (“دست به دست”) است. این دو شتاب دهنده یا انکوباتور به سرعت تبدیل به معیارهایی شد که باید دنبال شود، الهام بخش صدها برنامه مشابه در سراسر جهان شدند.

(new ventures creation(Salido, Sabás, & FreixaClarysse et al., 2015

تازگی و تاثیر چنین برنامه هایی در اکوسیستم های کارآفرینی نه تنها منجر به افزایش میزان کل سرمایه گذاری های مرحله اولیه، به ویژه در ایالات متحده و اروپا، بلکه به افزایش علاقه توسط سیاست گذاران برای ترویج توسعه منطقه ای از طریق استارت آپ ها شده است.

انواع مراکز حمایت از استارت آپ‌ ها در مهاجرت به کانادا:

به طور کلی مراکز حمایت از استارت آپ‌ ها را می‌توان به سه دسته اصلی طبقه‌ بندی نمود:

• مراکز شتاب‌دهنده‌ (Accelerator)

• مراکز رشد یا انکوباتور‌ (Incubator)

• استارت آپ استودیوها (Startup Studio)

اگرچه مراکز دیگری نیز همچون  angel investor و venture capital ها وجود دارند برای حمایت استارت آپ ‌ها وجود دارند، اما در این مقاله بر روی این سه مرکز تأکید می‌شود.

مقایسه روند رشد مراکز شتاب‌دهنده‌ و مراکز رشد با استارت آپ استودیو از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۸

در حال حاضر بیش از ۲۰۰ استودیوی استارت آپ ثبت شده اند. همانطور که در گراف قبلی نشان داده شده است، این تعداد به شدت در حال افزایش است. از کمتر از ۱٪ در سال ۲۰۰۷، آن را در حال حاضر برابر با حدود ۸٪ از تعداد شتاب دهنده ها و انکوباتورها، نشان داده شده است. با اینکه اکثریت این استودیوهای راه اندازی هستند کمتر از پنج سال (اولین سرمایه گذاری های راه اندازی خود را فقط شروع به بالغ) ، آنها جذب علاقه رو به رشد از کارآفرینان و سرمایه گذاران ، با تشکر به ویژه به بسیار اجراهای امیدوار کننده استودیوهای راه اندازی پیشگام، مانند ایده آلاب یا بتاورکز. آیا این علاقه رو به رشد توجیه شده است؟ آیا افزایش استودیو راه اندازی آخرین روند مد در جهان از راه اندازی، و یا آن را به یک نقطه هجوم در راه ایجاد و در حال توسعه منجر شود شرکت های نوآورانه؟ استارت آپ استودیو چیه ؟ تعریف یک استودیوی استارت آپ شرکتی است که استارت آپ ایجاد می کند،  با تامین سرمایه های انسانی و مالی.

شرکت:

یک استودیوی راه اندازی خود یک پروژه کارآفرینی است، با چشم انداز، بنیانگذاران، تیم ها،دانستنی ها، سرمایه … و هدف آنها توسعه این دارایی ها است.

• ایجاد استارت آپ :

استودیو راه اندازی سرچشمه ایده ها و پروژه های آن را توسعه می دهد کار خود را برای تولید ایده ها و ایجاد مدل های کسب و کار نوآورانه ، سپس برای توسعه راه اندازی آن و سپس واگذار به رهبرانی که تعیین می کند به منظور ایجاد و توسعه چند پروژه راه اندازی در هر سال تعیین میکند. یک استودیو راه اندازی دارایی های پایدار را کنار هم قرار می دهد: تیم ها، متدولوژی ها، دانستنی ها، فناوری ها …

• تامین سرمایه انسانی و مالی برای استارت آپ:

همان طور که در مقدمه اشاره شد، این یک ویژگی اساسی استارت آپ است استودیوها : ارائه مایحتاج پروژه ، به خصوص ترکیبی از منابع انسانی و مالی میباشد.

فرآیند رشد استارت آپ در مراکز شتاب‌دهنده :

به ‌طور کلی فرآیند رشد استارت آپ در مراکز شتاب‌دهنده‌ عبارت‌اند از:

• فرآیند انتخاب تیم:

از میان تعداد بسیاری از تیم‌های درخواست‌‌ دهنده به مراکز شتاب‌ دهنده، تعدادی از تیم‌ها انتخاب می‌شوند. به طور مثال شتاب‌ دهنده‌ موفق وای‌ سی، تنها ۲٪ از درخواست‌هایی که دریافت می‌کند را می‌پذیرد. در مقایسه با نرخ پذیرش دانشجو در دانشگاه استنفورد که برابر است با ۵/۱٪ .

• تأمین سرمایه‌ی اولیه ‌(بذری) استارت آپ:

معمولاً مراکز شتاب‌دهنده مبلغی بین ۱۰ تا ۶۰ هزار دلار در ازای دریافت ۳ تا ۱۲ درصد سهام به استارت آپ‌ها پرداخت می‌کند.

• برنامه‌ی حمایتی استارت آپ کانادا:

طول مدت این برنامه معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه است. مانند برگزاری رویدادها، جلسات سخنرانی و منتورینگ (Mentoring) تیم‌ها در فضای کار اشتراکی و فراهم کردن امکان دسترسی به شبکه‌ی سرمایه‌گذاران خطرپذیر و سایر همکاران شتاب‌ دهنده مانند اعضای شرکت‌ های بزرگ تجاری.

• پایان برنامه و برگزاری دمو دی (demo day):

در این روز استارتاپ‌هایی که دوره‌ی شتاب‌دهی خود را گذرانده‌اند، فارغ‌ التحصیل می‌شوند. با ارائه محصول یا خدمت خود به سرمایه‌ گذاران، شرکت‌ ها و رسانه‌ ها به مرحله‌ی جذب سرمایه‌ های بزرگتر می‌رسند.

مراکز رشد (انکوباتور) در پروسه استارت آپ کانادا:

مراکز رشد در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط شرکت‌هایی که قصد نوآوری در کسب‌ و‌ کار خود را داشتند شکل گرفتند.

مراکز رشد معمولاً توسط دانشگاه‌ها و مراکز دولتی و سازمانی اداره و تأمین مالی می‌شوند. بنابراین بسیاری از استارت آپ ‌های تحت حمایت آن‌ها، زیرمجموعه یک سازمان یا شرکت بزرگ هستند و در حوزه‌های مرتبط با آن سازمان فعالیت می‌کنند.

این مراکز برای کارآفرینانی با استارت آپ در مرحله‌ ایده‌، مناسب است. چون به آن‌ها کمک می‌کند تا پایه‌ کسب‌ وکار خود را بسازند، تیم خود را تکمیل کنند و اولین مشتری‌ها را جذب کنند. مراکز رشد همچنین از ایده‌های کاملاً جدید و علمی که معمولاً توسط مخترعان مطرح می‌شود، استقبال زیادی می‌کنند. 

حمایت‌های مراکز رشد شامل حمایت‌های مداوم فنی، منابع انسانی و مالی هستند که به مدت طولانی‌تری، معمولاً بین ۱ تا ۵ سال، ارائه می‌شوند و حتی در برخی مواقع پایان مشخصی ندارند. لذا استارتاپ‌های شکل گرفته از دل مراکز رشد ممکن است تا مدتی طولانی سودآوری آنچنانی نداشته باشند. یکی از بهترین نمونه‌های خارجی، مرکز رشد آیدیالب (Idealab) است.

بیشتر مراکز رشد برخلاف شتاب‌ دهنده‌ها، شرط تأمین سرمایه‌ بذری در ازای گرفتن سهام از استارتاپ‌های تحت حمایت خود را ندارند.

شتاب‌ دهنده و مرکز رشد، هر دو کمک می‌کنند تا با ارزشمند‌تر کردن استارتاپ‌ها و نمایش آینده‌ای پرسود به سرمایه‌گذاران، آن‌ها را ترغیب به سرمایه‌گذاری در استارت آپ‌ها کنند. در شکل زیر می‌توانید شباهت‌ها و تفاوت‌های شتاب‌ دهنده و مرکز رشد را ببینید.

سرمایه‌گذاران انگل ها (Angel Investor) در پروسه استارت آپ کانادا:

سرمایه‌گذار‌‌های شخصی که سرمایه‌ نسبتاً اندکی را بر روی استارتاپ‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. این سرمایه‌گذاران در مراحل اولیه که استارت آپ نیاز مبرمی به سرمایه دارد و سرمایه‌گذاران کمی حاضر به پشتیبانی استارت آپ در این مرحله هستند، سرمایه‌گذاری می‌کنند تا استارت آپ شروع به رشد کند. سرمایه‌گذاران فرشته معمولاً در ازای تأمین سرمایه، سهام اندکی از استارت آپ را می‌گیرند. وقتی سرمایه‌ گذاران فرشته به صورت گروهی و یا سازمانی فعالیت می‌کنند، آن‌ها را سوپر انجل (Super Angel) می‌نامند. در این صورت سرمایه‌ بیشتری سرمایه‌گذاری کرده و نقش مهم‌تری را در ساختار استارت آپ ایفا می‌کنند.

سرمایه‌گذاران خطرپذیر (Venture Capitalist) در پروسه استارت آپ کانادا:

سرمایه‌گذارانی که مقدار قابل توجهی سرمایه را در مراحل اولیه‌‌ (مانند سری A) بر روی استارت آپ‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که پتانسیل زیادی برای رشد دارند. سرمایه‌گذاران خطرپذیر این سرمایه‌گذاری را در ازای گرفتن سهام از استارت آپ انجام می‌دهند.

با کارشناسان و وکلای با تجربه رویال اپلای همراه باشید

تلفن تماس: ۲۲۴۰۹۱۹۱-۲۲۴۰۸۱۸۱-۲۲۴۰۷۱۷۱

آدرس: ولنجک ، نبش خیابان چهاردهم، ساختمان وفا، واحد۲۰۱

برای رفتن به صفحه فرم درخواست مشاوره رایگان کلیک کنید.